کد مطلب:29558 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:109

اراده کننده












5276. امام علی علیه السلام: اراده كننده است، امّا نه از روی شوق، و سازنده است، امّا نه با اعضا.[1].

5277. امام علی علیه السلام: چیزها را خواست، نه بر پایه شوق... اراده كننده است، نه از روی دل مشغولی.[2].

5278. امام علی علیه السلام: می گوید، ولی نه با به كارگیری لفظ... و می خواهد، نه با به كار بردن اندیشه.[3].

5279. امام علی علیه السلام: سپاسْ خدایی را كه ولیّ ستایش شده، حكیم بزرگوار، و انجام دهنده هر آنچه بخواهد است. دانای نهان ها، آفریننده آفریده ها، فرو فرستاننده قَطره ها[ ی باران]، و سامان دهنده كار دنیا و آخرت است.[4].

5280. امام علی علیه السلام - هنگامی كه از خواست و اراده خداوند، پرسش شد -: خدای را دو مشیّت است: مشیّتی حتمی و مشیّتی تصمیمی. همچنین خدای را دو اراده است: اراده ای تصمیمی و اراده ای حتمی كه تخلّف ناپذیر است - و اراده تصمیمی او، هم تخلّف پذیر و هم تخلّف ناپذیر دارد -. و او را دو مشیّت است: مشیّتی كه می خواهد، و مشیّتی كه نمی خواهد. نهی می كند، ولی می خواهد، یا امر می كند، ولی نمی خواهد.[5].









    1. نهج البلاغة: خطبه 179، بحار الأنوار: 29/53/4.
    2. الكافی: 4/138/1، التوحید: 2/308، بحار الأنوار: 34/304/4.
    3. نهج البلاغة: خطبه 186، الاحتجاج: 116/477/1، بحار الأنوار: 8/254/4.
    4. كتاب من لا یحضره الفقیه: 1263/427/1، مصباح المتهجّد: 508/380.
    5. الفقه المنسوب للإمام الرضا: 410، بحار الأنوار: 73/124/5. یعنی گاه امر و نهی خداوند برای تحقّق است و گاه برای آزمایش و امثال آن، كه در نوع دوم امكان دارد خداوند از امر و نهی خود دست بردارد و تحقّق پیدا نكند، نظیر فرمان ذبح حضرت اسماعیل كه بعداً به ذبح گوسفندی تغییر یافت.